Quyosh nurlari yuzini qizitib yuborganidan uyg'onib ketgan Zuxra tong bunchalik tez yorishganidan achchiqlandi. Boshqa tomondan, u bugun amalga oshirmoqchi bo'lgan ishni o'ylab xursand bo'ldi. U kiyimlarini kiyib (u haligacha yalang'och edi), yuvinish xonasiga kirib, muzdek dush qabul qilib mexmonxonaga o'tganida ota-onasi nonushta qilib o'tirishardi. -Buncha kech turmasang? -so'radi oyisi. -O'qishinga kech qolasanku? -Bugun bormayman, -dedi Zuxra, -Uyda qolmoqchiman. Mexmonxona burchagida o'tirgan Fotima singlisining bu gapidan sergaklanib, unga qarab qo'ydi. Zuxra buni sezib, opasiga sekingina ko'z qisib qo'ydi. Fotima ma'yus jilmayib qo'ydi. Ota-onasi ishga ketib bo'lishgach, ukasi va singlisi maktabga ketadigan vaqtni kuta olmasligini sezgan Zuxra opasini yetaklab, o'z xonasiga olib kirdi va xonani ichkaridan qulfladi. Fotimaga bu ishlar shunchalik yoqqandiki, endi uni o'zi ham singlisini hohlardi. Zuxrani kutmay o'z kiyimlarini yechib tashlarkan, singlisini mahkam quchoqlab oldi. Zuxra ham darrovda yechindiyu, Fotimani yotqizib, lablarini so'riy boshladi. Bir-biriga ikki tomchi suvdek o'xshaydigan ikki egizak bir-birining lablarini so'rir, tillarini yalar, ko'kraklarini ezg'ilardi. Besh daqiqadan ko'proq shunday yotishgach, Zuxra opasining amini yalay boshladi. Fotima ehtirosli tovushlar chiqarib to'lg'onardi. Zuxra opasining amini yalarkan, ko'rsatkich barmog'ini Fotimaning anal teshigiga tiqardi. Fotimaning ami namlanib, yumshab qolgandi. Zuxra tilini Fotimaning amiga chuqurroq botirar, bu esa opasiga olam-olam zavq berardi. -Men ham hohlayman, -dedi Fotima singlisiga. Zuxra opasining maqsadini anglab, o'z amini opasining amiga tog'rilab, 69 usulida yotib oldi. Fotima ham birinchi marta am yalashi edi. Unga bu ta'm avvaliga nordonroq tuyulgan bo'lsa, keyinroq o'sha nordon ta'mni qumsay boshladi. Bu xonani ikki egizakning ehtirosga to'la ovozlari tutib ketgan, ularni hech nima qiziqtirmasdi. Keyingi xonada dars tayyorlayotgan ukasi va singlisi esa bu tovushlarni tushunishmas edi. Fotima va Zuxra beto'xtov ravishda am yalashar, beto'xtov ravishda ehtirosli ovozlar chiqarishardi. Nihoyat, ikki egizak bo'shandi. Tanalari qizib, holsiz holda yotardilar. Zuxra opasining yuzidan amini tushirib, Fotimani mahkam quchoqlab oldi. Fotima ham Zuxrani bellardan quchib oldi. Ularni kichkina ko'kraklari bir-birini ezg'ilardi. Fotima qo'lini Zuxraning belidan tushirib, singlisining yumshoqqina dumbasini ezg'ilay boshladi. -Opa? -dedi Zuxra. -Ha? -Endi anavi yigiting bilan uchrashmaysan a? -Hech qachon, endi yalinib kelsa ham uni kechirmayman. -Bilasanmi nima? -Nima? -Menimcha seni sevib qolyapman. -A? -Bilaman, ikkimiz ham qiz bola ekanligimiz uchun bu g'alati tuyulishi mumkin. Lekin seni sevishim rost. -Men ham bir gap aytaymi? -Ayt. -Ochig'i, menda ham senga nisbatan hohish bor. Egizaklar shu holatda uzoq suxbat qurib yotdilar. Soat 11ga yaqinlashganda egizaklarning ukalari maktabga yo'l o'lishdi. Zuxra ularni kuzatib qo'yarkan, uy eshini ichkaridan qulflab, egniga ilib olgan kiyimlarini yana yechib tashladi. Egizaklar endi bu uyda bemalol kiyimsiz yurishardi. Ular mexmonxonada televizor ko'rib o'tirishganida Zuxrani miyasiga ajoyib fikr kelib, oshxonaga o'tib ketdi. Birozdan so'ng u qo'lida tozalangan sabzi bilan qaytib keldi. Fotima avval hayrat bilan unga qarab turdi. Zuxra unga hech bir so'z demay, opasini yotqizdiyu, amiga sabzini tiqdi. Fotima rohatli og'riqdan baqirib yubordi. Zuxra sabzini chuqurroq tiqib-chiqarardi. Fotima endi avvalgidan o'n marta ko'p zavq olardi. Zuxra huddi sabzi o'zini amiga kirayotgandek rohatlanardi. Fotima rohatdan ovozi boricha baqirar, bu rohat umuman tugamasligini hohlardi. O'n besh daqiqalardan keyin Fotima bo'shandi. Lekin Zuxra to'xtamasdi, u yana biroz tiqib-chiqargach, sabzini oldida, opasining ta'mi o'tgan sabzini yalay boshladi. Ular kunni shu tariqa o'tkazishdi, ba'zan bir-birini qoniqtirishar, ba'zan yostiqlar jangi qilishar, dushda birga cho'milishardi. Fotimaning endi hayotga qiziqishi orta boshlagandi. U endi avvalgidek ma'yus emas, sho'x-shodon qizga aylangan edi. * * * * * * Fotima va Zuxra kun va tunni birgalikda o'tkazishardi. Ba'zan ota-onasi uyda ekanligid ham bir burchakda berkinib, bir-birlarini ko'kraklarini ezishar, lablarini so'rib olishardi. Davomi bor